Het aftellen is begonnen
Blijf op de hoogte en volg Robin
08 December 2014 | Brazilië, Palotina
Olá a todos!
Voor eenieder van jullie die braaf is geweest afgelopen jaar, heeft de Sint waarschijnlijk de schoen rijkelijk gevuld. De zwartepietendiscussie heeft hier voor mij een hele andere betekenins gekregen. Probeer namelijk maar eens uit te leggen dat Sinterklaas ongeveer hetzelfde is als de kerstman, maar dan uit Spanje komt met een boot vol kado’s en zijn rendieren heeft ingeruild voor een witte knol. Om nog maar te zwijgen over zijn uit de kluiten gewassen elfjes, waarvan ik eerlijk gezegd niet weet welke kleur ze dit jaar hadden.
Maar goed, hier liggen ze niet wakker van Sinterklaas, want de straten zijn al volop versierd met kerstbomen, lampjes en plastic sneeuwpoppen. Al geloof ik dat driekwart van de inwoners van Palotina nog nooit sneeuw heeft gezien. Iedere keer als ik hier in mijn korte broek en shirtje langs fiets is het toch weer een vreemde gewaarwording.
Zoals ik in mijn vorige verslag al schreef breng ik mijn tijd voornamelijk in de stal door. Het voelt een beetje alsof ik de bedrijfsleider over mijn proefstalletje ben en ik de studenten, die ik tot mijn beschikking heb, aan mag sturen. Dit is overigens niet altijd even gemakkelijk, want het grootste deel van de studenten spreekt nauwelijks Engels. Intussen zijn twee volledige weken verstreken en hebben we een aantal meetmomenten gehad, dus de eerste resultaten komen binnen. Aankomende week hebben de varkens nog de gelegenheid om flink te groeien, want helaas eindigt mijn proef volgend weekend al. Aan het einde van de proef wegen we alle varkens nogmaals en dan worden een aantal varkens geslacht voor darmonderzoek. Dit onderzoek vindt plaats in een laboratorium in een andere stad en waarschijnlijk breekt daarom mijn laatste week in Palotina ook al aan... Helaas!
Naast het werken in mijn proef heb ik natuurlijk ook niet stil gezeten. Letterlijk en figuurlijk, want ik heb flink wat beweging gehad. Afglopen zondag en maandag heb ik noodgedwongen vrije dagen gehad, doordat de federale politie twee dagen de ingang van de universiteit bewaakte voor toelatingsexamens. Met mijn toeristenvisum en Nederlandse paspoort leek het me namelijk niet handig om aan te kloppen en te melden dat ik op de universiteit moest zijn voor mijn proef. Op zondag heb ik mijn fiets gepakt en een ronde door Palotina gecrosst voor een fotoimpressie. Gelukkig had ik op tijd door dat ik vergeten was zonnebrand te smeren, anders had ik de rode Piet kunnen introduceren. In de avond nog een pot tennis gespeeld en tot mijn verbazing nog een paar sets gewonnen, waarna ik ze dan ook niet meer kon overtuigen dit dit de eerste keer was dat ik op een tennisbaan stond.
Op mijn tweede vrije dag werd me gevraagd of ik een presentatie over Nederland kon geven op een cursus Engels. Altijd mooi, dus even snel wat plaatjes van Nederland, Wageningen en Elsendorp verzameld en in een presentatie gemikt. Met ongeveer tien slides dacht ik wel een kwartiertje te kunnen vullen. Al snel werd me duidelijk dat deze tijdsplanning niet reëel was en uiteindelijk heb ik anderhalfuur voor het scherm gestaan. Een mooie manier om te spreken over de verschillen tussen de landen en eens te horen hoe zij over Nederland denken en wat ze van het land weten. Niet geheel onverwacht ging een van de eerste vragen over het legaal kopen van wiet.
Op woensdagavond stond wederom een churrasco (braziliaanse bbq) op het programma, maar dan hier bij het huis. Dit draaide uit op een erg gezellige avond waar het Braziliaanse bier rijkelijk vloeide. Voor het einde van de avond had ik een braziliaans kaartspel onder de knie en een uitnodiging voor zaalvoetbal en een trip naar Paraguay op zak. Donderdag mocht ik meteen proberen mijn naam eer aan de doen, want iedereen verwijst meteen naar Robin van Persie en de goal die hij met het hoofd maakte op het WK. Met deze temperaturen en een conditie van een zak aardappels was het nog aardig afzien. Maar... de goal met het hoofd is uiteindelijk nog wel gekomen!
Op zaterdag stond de trip naar Paraguay gepland. De Brazilianen die in de grensstreek met Paraguay wonen gaan hier vooral heen doordat de prijzen van boodschappen en electronica een stuk lager liggen dan in Brazilië. Zeker in deze tijd van het jaar zorgt dit voor lange files bij de grensovergang. Dat de Paraguayanen hier handig op inspelen is te zien aan de compleet nieuwe winkelcentra die ze uit de grond stampen. Voor mij was de reis door het uitgestrekte landschap indrukwekkender dan de prijzen in het winkelcentrum. Met de uitleg van de professor waar ik mee reisde ben ik weer een stukje wijzer geworden over Brazilië en de regio.
Met ieder reisverslag dat ik schrijf komt het einde van mijn reis helaas dichterbij. Gelukkig heb ik nog een tijdje voor me in het mooie Brazilië en een goed vooruitzicht voor de Kerst. Op 24 december vlieg ik namelijk naar Nederland om daar Kerst te vieren en direct na de kerst rijden we naar Oostenrijk voor een weekje vakantie met Meike, pap en mam.
Groeten,
Robin
Voor eenieder van jullie die braaf is geweest afgelopen jaar, heeft de Sint waarschijnlijk de schoen rijkelijk gevuld. De zwartepietendiscussie heeft hier voor mij een hele andere betekenins gekregen. Probeer namelijk maar eens uit te leggen dat Sinterklaas ongeveer hetzelfde is als de kerstman, maar dan uit Spanje komt met een boot vol kado’s en zijn rendieren heeft ingeruild voor een witte knol. Om nog maar te zwijgen over zijn uit de kluiten gewassen elfjes, waarvan ik eerlijk gezegd niet weet welke kleur ze dit jaar hadden.
Maar goed, hier liggen ze niet wakker van Sinterklaas, want de straten zijn al volop versierd met kerstbomen, lampjes en plastic sneeuwpoppen. Al geloof ik dat driekwart van de inwoners van Palotina nog nooit sneeuw heeft gezien. Iedere keer als ik hier in mijn korte broek en shirtje langs fiets is het toch weer een vreemde gewaarwording.
Zoals ik in mijn vorige verslag al schreef breng ik mijn tijd voornamelijk in de stal door. Het voelt een beetje alsof ik de bedrijfsleider over mijn proefstalletje ben en ik de studenten, die ik tot mijn beschikking heb, aan mag sturen. Dit is overigens niet altijd even gemakkelijk, want het grootste deel van de studenten spreekt nauwelijks Engels. Intussen zijn twee volledige weken verstreken en hebben we een aantal meetmomenten gehad, dus de eerste resultaten komen binnen. Aankomende week hebben de varkens nog de gelegenheid om flink te groeien, want helaas eindigt mijn proef volgend weekend al. Aan het einde van de proef wegen we alle varkens nogmaals en dan worden een aantal varkens geslacht voor darmonderzoek. Dit onderzoek vindt plaats in een laboratorium in een andere stad en waarschijnlijk breekt daarom mijn laatste week in Palotina ook al aan... Helaas!
Naast het werken in mijn proef heb ik natuurlijk ook niet stil gezeten. Letterlijk en figuurlijk, want ik heb flink wat beweging gehad. Afglopen zondag en maandag heb ik noodgedwongen vrije dagen gehad, doordat de federale politie twee dagen de ingang van de universiteit bewaakte voor toelatingsexamens. Met mijn toeristenvisum en Nederlandse paspoort leek het me namelijk niet handig om aan te kloppen en te melden dat ik op de universiteit moest zijn voor mijn proef. Op zondag heb ik mijn fiets gepakt en een ronde door Palotina gecrosst voor een fotoimpressie. Gelukkig had ik op tijd door dat ik vergeten was zonnebrand te smeren, anders had ik de rode Piet kunnen introduceren. In de avond nog een pot tennis gespeeld en tot mijn verbazing nog een paar sets gewonnen, waarna ik ze dan ook niet meer kon overtuigen dit dit de eerste keer was dat ik op een tennisbaan stond.
Op mijn tweede vrije dag werd me gevraagd of ik een presentatie over Nederland kon geven op een cursus Engels. Altijd mooi, dus even snel wat plaatjes van Nederland, Wageningen en Elsendorp verzameld en in een presentatie gemikt. Met ongeveer tien slides dacht ik wel een kwartiertje te kunnen vullen. Al snel werd me duidelijk dat deze tijdsplanning niet reëel was en uiteindelijk heb ik anderhalfuur voor het scherm gestaan. Een mooie manier om te spreken over de verschillen tussen de landen en eens te horen hoe zij over Nederland denken en wat ze van het land weten. Niet geheel onverwacht ging een van de eerste vragen over het legaal kopen van wiet.
Op woensdagavond stond wederom een churrasco (braziliaanse bbq) op het programma, maar dan hier bij het huis. Dit draaide uit op een erg gezellige avond waar het Braziliaanse bier rijkelijk vloeide. Voor het einde van de avond had ik een braziliaans kaartspel onder de knie en een uitnodiging voor zaalvoetbal en een trip naar Paraguay op zak. Donderdag mocht ik meteen proberen mijn naam eer aan de doen, want iedereen verwijst meteen naar Robin van Persie en de goal die hij met het hoofd maakte op het WK. Met deze temperaturen en een conditie van een zak aardappels was het nog aardig afzien. Maar... de goal met het hoofd is uiteindelijk nog wel gekomen!
Op zaterdag stond de trip naar Paraguay gepland. De Brazilianen die in de grensstreek met Paraguay wonen gaan hier vooral heen doordat de prijzen van boodschappen en electronica een stuk lager liggen dan in Brazilië. Zeker in deze tijd van het jaar zorgt dit voor lange files bij de grensovergang. Dat de Paraguayanen hier handig op inspelen is te zien aan de compleet nieuwe winkelcentra die ze uit de grond stampen. Voor mij was de reis door het uitgestrekte landschap indrukwekkender dan de prijzen in het winkelcentrum. Met de uitleg van de professor waar ik mee reisde ben ik weer een stukje wijzer geworden over Brazilië en de regio.
Met ieder reisverslag dat ik schrijf komt het einde van mijn reis helaas dichterbij. Gelukkig heb ik nog een tijdje voor me in het mooie Brazilië en een goed vooruitzicht voor de Kerst. Op 24 december vlieg ik namelijk naar Nederland om daar Kerst te vieren en direct na de kerst rijden we naar Oostenrijk voor een weekje vakantie met Meike, pap en mam.
Groeten,
Robin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
